AŞKI BULDUYSAM DEMEK Kİ..
     
        Mutlu bir sona ulaşmak için belli adımlar vardır hayatta bazen zorluklarla mücadele edersin bazen ise her saniyesini doyasıya yaşamak istediğin, heyecanın içinde kendini kaybettiğin tatlı adımlardır bunlar. Hüp diye çıkamazsın en alt basamaktan en üstüne. Yavaş yavaştır.  Bir adımdan diğer adıma geçerken zorluğun veya güzelliğin daha da artmasıdır. Düğünlerde de öyle değil midir? Aylar daha doğrusu yıllar sürer iki insanın o yolculuktaki son adımlarına varmaları. Hadi şimdi görelim bakalım Türkler  nasıl düğün yaparlarmış.

Öncelikle işin en zor safhasını başarmak gerekir yani aşık olmak. Bunu yaptın mı zaten gerisi tıkır tıkır ilerler :) şaka yapıyorum tabiki, ama yine de en zor kısımlarından biri denebilir. Bu yolculuğa çıkmak istediğin partnerini seçmek, hayat boyu beraber olabilirim dediğin bu kişiyi bulmak ilk adımdır. Günümüzde hala görücü usulü evlilikler olsa da ben bu işin güzel yanından bahsetmek istiyorum. Yani herkesin bildiği gibi o evliliklerde bu telaşlar bu heyacanlar ya da mutluluklar olmuyor. Her adımını özene bözene yapmaktansa oldu bittiye getiriyorsun. Herneyse benim burada bahsettiğim aşk evliliği. Zor ve mükemmel olanı :). Öncelikle bu kişiyi buldun mu buldun ama aylar süren flört dönemi olmadan o teklifi yapamazsın (erkekler için söylüyorum). İlişkideki güveni bağlılığı, tutkuyu ve saygıyı oluşturmadan evliliğin lafının bile edilmemesinden yanayım. Bunlar da oldumu tamamdır.

 Bir yüzükle teklifini yaptın. Bu teklif bir akşam yemeğinde de olabilir sokakta yürürken de :). Kişinin ne kadar romantik olduğuna bağlı kısacası. Eveti de aldıktan sonra önce aileler tanışır. Birbirlerini evlerine davet ederler bir çay veya akşam yemek eşliğinde sohbet ederler. Birbirlerine ne kadar uyumlu olduğunu ölçerler bir nebze. Bu iş te tamamlandıktan sonra eğer iki aile de olumlu bakıyorsa sıra kızı istemeye gelir. Bu da bir sonraki yazıya kalsın.  Görüşmek üzere hoşçakalınnn.